#Grenzeloos Limburg Challenge

De Visweg lig verscholen bij Humcoven. Het is even zoeken dat je het goede paadje hebt gevonden, maar het is echt de moeite waard. Pittig klimmetje door het veld. Beter alternatief, rustiger en mooier dan de nabij gelegen Lange Raarberg. De klim met een gemiddeld hellingspercentage van 5.6% brengt je over circa 1 kilometer en een tussentijdse afdaling naar de top van de klim.

De Schieversberg (ook wel Moorveldsberg genoemd) zorgt voor om en nabij de 900 meter klimplezier. What you see is what you get! Een gemene kuitenbijter waar je je niet kunt verstoppen. Zo gauw je het bos induikt is het in een rechte streep steil naar boven. De eerste meters van de klim laten zich goed doorstaan met circa 5 á 6%. Eenmaal aangekomen bij de bosrand is het demarreren of terugschakelen, ruim 12% legt hier al snel de goede en slechte benen bloot.

Tip: Ideaal te combineren met de Slingerberg of de Snijdersberg!

Om bij het begin te komen kan je via een goede gravelweg (Oude Straat) rijden. Je ziet beneden de schuur van de boerderij in de verte net liggen dus je hebt een ook mikpunt. Wat je ook ziet, is een leuke en licht slingerende weg die vrijwel recht tegen de helling omhoog knalt. Dit wordt aanpoten en dat klopt. Over een halve kilometer klim je op de Banholtergrubbe al snel naar een fenomenaal uitzicht.

Waar het gros van de wielrenners bij Slenaken denkt aan de welbekende Loorberg, gaat bij de meeste geen lampje branden als we het hebben over de Schilberg. De klim mag een echte kuitenbijter genoemd worden en zich lastiger laten bedwingen dan eerder genoemde grote broer. Met bijna 1 kilometer aan stijgend afvalt en onregelmatige stijgingspercentages is de klim een ideale doorsteek om de route richting de Belgisch Voerstreek te verleggen.

Wanneer we de benen willen laten branden kiezen wordt er in het Zuid-Limburgse heuvelland. Net over de grens in de buurt bij de Abdij van Val Dieu ligt er een meer dan volwaardig alternatief. Na een al niet misselijke start draait de weg naar links en wordt de klim vervolgt in een mooie s-bocht die je in het gehucht Les Waides brengt. Zodra je het kleine weggetje inslaat stijgen de percentages al snel en wordt er met gemak de 14% aangeraakt. Deze regio kenmerkt zich door de prachtige uitzichten en de klim doet daar niet voor onder.

Een van de verborgen schatten van het Voerdal. Als je het niet weet dat er een mooie klim zit, zou je nooit dit paadje in fietsen. Het eerste deel is al steil, maar dan wordt je verrast door een dubbele bocht met stukken +10％. De weg kronkelt mooi door in een bos omhoog, met een redelijk stijgingspercentage dat langer vasthoudt dan je zou verwachten. Wanneer je in het gehucht bovenop het gehad denkt te hebben, mag je nog ruim een kilometer vals plat omhoog fietsen over de onlangs geasfalteerde strook.

De Zusserdel, lokaal ook wel bekend als “de negen draaikes”. Want, jawel hoor het zijn 9 bochten. In een slingerende lijn overbrug je dik 50 hoogtemeters over zo’n 800 meter. Voor de oplettende rijder is er zelfs bij aanvang van de klim een stukje WO2 geschiedenis zichtbaar. Bij het bordje ”slingerende weg” is namelijk  een WO2-oorlogsbegraafplaats monument te ontdekken. De klim is in België vooral bekend als Slingerberg (niet te verwarren met de Slingerberg in het Nederlands Geulle).

Het Drielandenpunt geeft met zijn naam de splitsing tussen België, Nederland en Duitsland al aan, echter wordt de klim door gros van de wielrenners vanuit Belgische of Nederlandse kant bedwongen. De Dreiländereck Punkt laat je naar dezelfde top vanuit een derde kant genieten!

Geen kuitenbijter, maar tussen de bomen door heb je al snel mooie doorkijkjes naar de heuvels en dalen om je heen. Gedurende de klim passeer je ook nog een graveldeel, echter is dit zonder veel problemen te rijden met de racefiets. Zeker de rustigste klim naar boven waar je uiteraard een foto kunt maken bij de Grenssteen.